ای فلک ، روزی گر مهمان شوم رویت مرا هشیار کن
روزی گر،اندر وجودم فهم این دنیا گرفت،هشیار کن
من و این دنیا دو خطیم ، هر دو صاف و مقتدر
هرکه بر آن دیگری کمر شکست،شیدا شده،هشیار کن
من اگر بر روی او خمی شدم سیلی بزن
من اگر صاف روم خم میشود، هشیار کن
هرکه مستی از زمین را برگرفت آواره گشت
قلب آن را سختی از فولاد گرفت ، هشیار کن
ما ز دنیا که چه سرهایی بدان والاتریم
دل اگر آنی شکافت بعدش سکوت هشیار کن
طعم شاعری را آن ازل بر دامن ما شد روا
این جزای عاقلانی کامل است .،هشیار کن
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 13 مهر 1402 10:28
سلام ودرود