از بس

" دوستم داشت "

زندگی داشت

برایم تلخ می گذشت

رهایش کردم!

بی کَسترین
آدم
_ شهرم _
چون تو را ندارم!
دارم؟

این دَمِ آخری

یک دَم

بیشتر از آن دَمی

که با ما خوش نبودی

خوش باش!

بعد از رفتنش

به دار آویزان کرد تمام

خاطراتش را

لحظات ناب با او بودن را

حتی نفس هایش را

همه چیز را فراموش کرده بود

خنده هایش را

دستهایش را

حتی چشمهایش را

نای زندگی کردن را نداشت

چه کسی جسم سر...

آخرین
- نامه ام را -
باد
از من ربود
نمیدانم
چه برایت نوشتم
فقط میدانم
آخرش
با دوستت دارم تمام شد!