مگر نمی گویند آدم به آدم می رسد؟! مگر ما آدم نیستیم؟!

شعر تو کم از حافظ شیرازی نیست
ای عشق ، دلم زمین گلبازی نیست
امشب که هوای قلب من بارانی ست
چشم تو برای دیدنم راضی نیست...

پاییز دلم باز هوایت کرده
دلتنگ تر از قبل صدایت کرده
این دختر پر غصه بارانی هم
عاشق شده است و ادعایت کرده

بی تو در دردها به رویم باز است
قمری غزل بی تو چه بد آواز است
آرامش من برای من ساز نزن
آوای قدم های تو خود یک ساز است...

مانند قمر در آسمانی مادر
در فصل زمستان تو بهاری مادر
سهمم شده از تو خنده یکریز ولی
سهمت شده از من آه و زاری مادر