سیب هوس:

می خواستم از اندوه بشر بنویسم 
عشق گفت: باید از معشوق بنویسم 
هر شاعری عشاق نامه ای دارد 
منم معشوقی دارم از او می نویسم 

اگر تو آنی بودی که من در خیال داشتم ؟!
از برای تو نوشتن را پروا داش...

افیون

من هم شبی اندر سیاهی کردم گناهی
و آن این بود ، که بر الماس _
نورانی هوس کردم، کنم نگاهی...
افتادم به بازار نور و چراغی

ولی غافل بودم ندارد به راهی
اما ندانستم افتادم به چاهی
تمام دکان ها پر ا...

مترسک:
سر جالیز بوده ای
باور کن آنقدر سخن ها دارد 
وای...
خیاری از بوته اش چیده ای
خار های ریز قشنگش ...

 لب سرخت را بوسیده 
وقتی گاز می زنی 
بوی عطرش را به دماغ کشیده ای
زیر دندانت مزه مزه اش کرده ا...

گاهی خاموشی از وراجی کردن بهتر است !
گاهی سر به بیابان گذاشتن بهتر است

گاهی نان و پنیر خوردن با ” یونجه” واجب است !
گاهی نعل را وارونه زدن بهتر است

همه ی عاشقان هفت شهر عشق را گشتند
ما همین حیران ب...

پسر بچّه ای که ”لکنت”زبان داشت !
نتوانست ؛ هرگز حرف ”دلش”را بزند .★

محمد مولوی

در خیال” هیچکس”نمی گنجم ! 
چون، باور کردم شعر هایم 
همیشه باعث ،
سوءتفاهم میشود ...!

محمد مولوی

جدم، غزلسرای قهاری بو...