باران می بارد
و درختان حمام می کنند
چشم هایم را
با آسمان می شویم
و زردی شاخه ها را
گناه درخت نمی دانم ..

گذشته را آتش زدم
خاکسترش را
ته حیاط خانه دفن کرده ام
دوباره به دنیا می آیم
و شاخه های روحم را
به فصل های نیامده
پیوند می زنم .....

تلفنت را که ندادی
اما بر حسب احتیاط
پلاک اتومبیلت را یادداشت کردم
تا به اتهام دل ربایی
در دادسرا
از تو شکایت کنم
و اگر روزنامه ها حرف در نیاورند
اول اتومبیلت را توقیف کنم
و بعد
شاید قلبت را .....

حرف که می زنی
پسته های دهان بسته باز می شوند
ای دوست
هر چه با واژه ها بازی کنم
شعرم به نامت که نمی رسد
همین که مدادم دلتنگ می شود
شاید خیابان های رفسنجان
احساساتی شوند .....

خواب
چشمهایم را می آزارد
چه کنم ؟
دلم به رختخواب نمی آید ..