همه می شویم خاک سرد  وغبار
نشانی ز ما نیست زین رهگذار
اگر  فرصتی هست غنیمت شمار
چو فرصت رود برنگردد دو بار
دریغا گذشت عمر و چون برنگشت
شد  ازدست یک  فصل بی بازگشت
چو پنجاه رسید پنج روز بیش نیست
دگر ف...

دلا دنیای فانی را رها کن
به هرکاری توکل بر خدا کن
رها کن زرق و برق این جهان را
به اندک مال دنیا اکتفا کن
رضای خالقت را گر پسندی
تو مخلوق جهان از خود رضا کن
مشو هرگز اسیر بند شیطان
برو آیین انسانی بپا...

تو ایران من بهتر از جان من
تویی مایه ی عشق و ایمان من
ز دشمن نباشد هراسی تو را
به راهت کنم جان خود را فدا
همه دشمنانت شوند سر به زیر
سگ و گرگ و کفتار و روباه پیر
هراسان و نالان شوند چون اسیر
چو بینند...

آدمی چون نیست در دنیا همیشه ماندگار
بایدش بار سفر بندد رود از این دیار
هر مسافر کوله باری دارد از بهر سفر
گر نباشد همرهش گردد مواجه با خطر
گر تو خواهی زین سفر آسوده خاطر بگذری
از بدیها و پلیدیها گذر ،...

حمزه از داغ علی پشتش خمید
چون شنید گشته فرامرزش شهید
تا که وقت جان فدا کردن رسید
از زن و فرزند و خانه دست کشید
گفت من هم میروم سوی خطر
تا خدا راضی شود از من مگر
ای برادر...