شیرین جان
شاید ترزبانی حافظ و سعدی را نداشته باشم
اما لب تر کنی
کوه برایت جابجا می‌کنم
من همشهری فرهادم
تمامی عاشقانه‌های جهان
زیر سر تخت‌های یک‌نفره است
و الا کدام آدم عاقلی
به وقت عاشقی
شعر می‌گوید
دستمان را به جایی بند کن گندم
سر زلفی
چال گونه ای
پای لبی
دوست داشتنت اشتباه بزرگیست
اما اشتباه می‌کنند
آن‌هایی که اشتباه نمی‌کنند
من با همین نگاه‌های یواشکی هم
حالم خوب می‌شود
حالا فکرش را بکن در شعری
رخ در رخ شویم
تبلیغات
