بهار فصلی‌ست
که در خانه‌ی ما می‌ماند.
باران اگر نبود..،
به مادرها بسپارید
گل‌هایتان را
من در جزیره‌ی شعر گیر افتاده‌ام
اما در عبورِ اتفاقیِ کشتی‌ها
کبریتی نمی‌سوزانم.
در انتظار قایقی می‌مانم
که در طوفان رهایم کرده؛
یا می‌آید و برمی‌گردم
یا نمی‌آید و می‌شوم خدای جزیره
و با کبریتم
تک‌تک...
ای دوست عجب چشمِ خماری داری
درمانده‌ی مستِ بی‌شماری داری
در کوچه‌ی ما مهلکه برپا کردی
محکوم به جنگِ جان نثاری داری
هر خنده‌ی تو هوشِ مرا می‌گیرد
از جنبه‌ی ما چه انتظاری داری
سیمای تو انعکاسی از خوبی ه...
بر خواهشِ من دستِ دریغی بکش
از خوابِ شبم رد شو و جیغی بکش
ای حسرتِ از بغض به من نزدیکتر
بر شاهرگم گوشه‌ی تیغی بکش...
شاید در جهانِ موازی
مرا بوسیده ای
و این مرگ،
شروعِ جهانِ جدیدم بوده
تبلیغات
