می گذرد ولی تو را از گذران هراس نیست
سور زدی تو بر دلم چشم تو غیر آس نیست

حرف دل مرا بزن ای قلمِ نگفته ها
باخته ام به زندگی شانس مگر به تاس نیست



رضااحمدپور...

حال که تو آمده ای غایبم
پرده گشوده است ز من روزگار

جمعه چرا حال بیا مانده ایم
حال ز آینده ندارد قرار

حال که من خسته و افتاده ام
دست مرا گیر چو آموزگار

از حرمت صاحب افطار من
عشق برون آمده از اخ...

شکر که در بازیش میکده بی راه نیست
ساغر و ساقی نما عاقبتش چاه نیست

حال که من هستیم علتی از عاشقیست
آخرتی آتشی از من و دلخواه نیست


در ره دینم مگر عقل شود مانعی
مستم از این معرفت منطقش آگاه نیست

دی...

در تو می بینم کسی را کز خودم گم کرده ام

چشم را در ازدحام عاشقانت وقف مردم کرده ام



رضااحمدپور

در بازی سرنوشت و این تقدیرم

انسانم و بازیگر و بی تقصیرم

ابلیس و درخت و میوه ی ممنوعه

زنجیره بهانه های این تدبیرم


رضااحمدپور ...