بی شک پسرم نیز بدهکارِ حسین است
ارثی شدنِ مستیِ ما کارِ حسین است

عمریست محرم پدرم سَردرِ خانه
حَک می کند این خانه عزادار حسین است

در تکیه ی او تکیه به اغیار نکردیم
دلگرمی ما تکیه به دیوار حسین است
...

وقتَش رسیده مستیِ ما باز رو شود
هر استکانِ چاییِ روضه سبو شود

وقتش رسیده بارِ دگر با گلابِ اشک
روی سیاهمان کَمکی شستشو شود

از تیر و طعنه ها دلمان پاره پاره است
باید لباسِ مشکیِ مان هم رفو شود

ای ...

کار داریم در این شعر فراوان با دَر
گوییا خورده گره با غزلِ مولا ، در

وَ قسم بَر ترکِ کعبه که حتی دیوار
می شد از عشقِ علی پیشِ علی دَرجا در

جانشینِ نبی الله که شد روزِ غدیر
خستگی های پیمبر همه شد...

سی بیت غزل مثنوی تقدیم به
غریب سامرا امام هادی(ع)


ای آنکه هستی ام شده ای از قدیم ها
ای عاشقِ تو حضرتِ عبدالعظیم ها

با گَرد و خاکِ صحنِ تو ادغام شد گِلَم
ویران شده چُنان حرمَت بارها دلم

تاریکیِ ج...

از حیله و نیرنگ به قلبم که نشستند
با نامِ رفاقت کمرِ توطئه بستند

گفتند بزن سنگ به نابودی شیطان
شیطان صفتان قلبِ مرا زود شکستند

من سنگ به بودش زده بودم همه ی عمر
زین روست شیاطین همگی سنگ به دستند

بر...