رخت حوصله را
از ایوان خاطرم
باد برده است
آنسوتر درختی همدردی می‌کند
با خاطر عریانم
و آخرین برگ بلاتکلیف میان آسمان و زمین
وداع می‌کند با زندگی
میدانم
تاب نمی آورد قلب فرسوده ی ثانیه ها
از هم...

????????????
بر برهنگی درخت
نشسته است
آفتاب ِنیمه جان ِپاییزی
وسایه ها خفته اند
بر تن ِبرهنه ی زمین
جهانم
در سکوتی عمیق
خوابیده است
اوایی به گوش نمی رسد
جز پس مانده ی زوزه بادی
ک...

نمی دانم خوب می شود حالمان
و باز زیر بارانهای ناخوانده ی تابستان
مست از بوی علفزار
شکوه شعرهایت را
در گیسوان شب
باد
سرودن آغاز می‌کند

...

در باور ا‌ٰٓفتاب نمی گنجد
لمس ِنگاه گلدانی
که خنده هایش
به بن بست رسیده است
کاش قاصدکی
عبور کند
از کوچه ی باورها

#ماریا_مُدان
#سپکو...

در تن پنجره
دردی است
گویی از لحظه ی کوچ چشمانت
دیوار زمان
تنگ
دراغوش گرفته است
تمام پنجره های شهر را

#ماریا_مُدان
#سپکو...