از سایه ی نگاه دلدادگی
بر سکوت مبهم برکه
زمزمه ی عشق می درخشد
همچون تلالو آب
از بوسه ی سرانگشتان خورشید
برشرم نگاه چشمه

#ماریا_مُدان
#سپکو...

هراس باد را در همهمه مبهم رود
می توان شنید
آنگاه که طرح قامتت
در اغوش آب می رقصد
به هوای بوسیدنت
چه بی تابانه بر تن رود می پیچد
اه که
دستان التماس باد بر پیراهن رود
تمامت را به باد داد

#ماریا_...

ستاره ای چشمک می زند
در آسمان خاطره
ماه به یاد تو می افتد
‌و شب بدنبالش
خانه به خانه ی شهر را
باجیبهایی پر از ستاره می‌گردد

#ماریا_مُدان
#سپکو...

اینجا تا چشم کار میکند
خاطره قدم میزند
در خیابان‌های شهر
تا کجا دور شوم
که هر جا روم
اسمانش
رنگ چشمهای توست

۹۹/۵/۵میلاد ‌ پدر
ماریا _مُدان
سپکو ...

جای دوری نمی روند
خیالاتم
همین حوالی کودکی
چشم در چشم خاطره ای
شبهایم رابرهنه از خواب می‌کنند
تا کابوس‌هایم
رنگ دوری بگیرند

#ماریا_مُدان
#سپکو...