بر هزاره بیم، می خواهی اگر

نام آور شوی،
نخست خود را باید فروخت !
بی خبر یا خون باید ریخت !
چو - من -
سالها نه از دل خون خورد...
گمنام
تا در حاشیه شهری مرد !
* * * *
من، از رسانه ها دلگیرم...

.
.
.
به هر آینه نگاه می کنم،
غم او را
یک " مردم " گرفته!!!
.
.
.

سال هاست از یادش رفته ام !
برایم باد هنوز امّا فریادش را
به ارمغان می آورد !
که بویِ" سیب "می دهد وُ
طعم خاک !
.
.
.
^ ^ ^ ^
پ.ن:
شعر، تنها یک واژه است، که آن را واژه مادر،
یا هرم شعر می نا...

در، شب های بغداد من !
شمار شعر،
از- شاعر- بیشتر است !
.
.
.
ما،
آقا برای این همّهِ پیامبر !
- مردم - نداریم !
.
.
.
^ ^ ^ ^
کاش حالی داشتم !
- تنها -
تابوتم را تا بر می خاستم !
پاشیده ...

جنازه ها به جان هم نمی افتادند
اگر !
پای جهنم به جهان باز نمی شد !
و
- جنگ - موجودی بود، خیالی !
* * * * *
بی سلطان !
در این جنگل هر شغال
کِه ول می چرد !
- زخمی - بخت ماهش !
از پلنگ، بلن...