به کدامین شعر سپید...،
خواهم توانست ،
روزگارم را ،
سپید بنویسم ...؟!!
محمدعلی دهقان کروکی
سروده شده در:
۱۳۸۰/۰۲/۰۷

در آندم که ،
زخمی دیرین،
تمامیِ قلبِ افول کرده یِ مرا ،
فرا می گیرد ...؛
در آندم که ،
نیلوفرهای شوق ،
از کبودی بر خاک میریزند ...؛
در آندم که ،
رعشه ی نفس گیرِ مرگی زودرس ،
اندام نحیفم را ،
می لرزاند....

غم بارترین مرثیه ی فراق را ،
چشمهای بارانی،
سروده اند ...،
...و این حجمِ بیقراریِ چشمها ،
برگرفته از آتشی است که،
بر دلها افتاده...!!
محمدعلی دهقان کروکی
سروده شده در: ۱۳۸۲/۰۴/۱۰...

آه ...!
چرا،
در روز و شبهایی چُنین محزون،
مرا ،
هنوز باور به برگشتن توست ...؟!!
محمدعلی دهقان کروکی
مُتخلِّص به : م.بهنام
#م_بهنام
نوشته شده در: ۱۳۹۸/۱۰/۰۵
جنوب ایران شهرنخل و نارنج : بم ...

هر بیتِ اشعارم...،
طنینِ عاشقانه ی قلبی است که،
به زبانِ واژه ها...،
تو را،
فریاد میزند...!!
(۱۳۹۷/۳/۲۲)