دیدی من و زیر گذر چقدر تاریکیم
با خستگی دارای پیوندی نزدیکیم


زندگی از ازل وداع کرده با ما
تک و تنها به مرگ می اندیشیم

دکتر سجاد فرهمند...

انار ترک خورده
لبخند خداست بر روی شاخه.....


دکتر سجاد فرهمند

برف انبوهی روی دامن صحرا نشست

خاری سر برآورد و گُلی در خود شکست

من زاده ی ایل در بهارم
من آریو برزن لر تبارم


جمع رگه های غیرتم من
بر اسب اصالتم سوارم

خسته ام مثل درختی که تبر خورده است
یا قیصری که به تازگی خنجر خورده است

حکایت دیروز و امروز همیشه یکی ست
گنجشکی بی گناه باز به سپر خورده است...