ترانه ی نگاهت
پرنده ای ست
که میان خاکستری
آشیان کرده است
و از قطره های اشک
نگاه تو را پر می کشد

✍رجبعلی باقری
#سپکو_نگاه...

در بُن بستِ دود و ترس
آزادی اسیر شد
دریای مرکب
در میانِ ازدحامِ زخم
بر سرِ ترس خروشید

#رجبعلی_باقری
#سپکو_ترس

نم اشکی
از پیاله ی احساسی
سر ریز کرد
روی صفحه ی سپیدِ کاغذ؛
شعری شد
شاعر را مشهور کرد
دیگران او را
حلوا حلوا می کردند
او امّا
هنوز خوراکش
همان نمِ اشکی بود
که به وسعتِ دردها و تبعیض ها
بیشتر و بیشت...

تَرَک برداشت قاب عکس
از بغضِ کودکی
که تبعیض را
درد می کشید
در دستِ تَرَک خورده ی پدر

✍رجبعلی باقری
#سپکو_تَرَک...

کوچه های دیروز را که می گشتم
زمین را
تشنه ی آوازهای آبی یافتم
و دیوارها
یتیم نگاهی بودند
از چله نشینان خاکی دیروز

✍رجبعلی_باقری
#سپکو_دیروز...