یعنی
صبح ها
ردیف ها را دَم میکنند و مینوشند؟
قافیه میکارند
در چاله های ادبیات
تا بعدها
از درختهاش بیت ها را بچینند؟
و شب ها
توی باغستان شعرها بخوابند؟
رنج هایی را که ما نوشته ایم
و بازماندگان میخوانند...

نوشابه ها
بی امان
یکی پس از دیگری باز میشوند
یک نفر ایستاده
و فریاد میزند
بفرمائید کانادا درای
کانادا
کانادا
اما کاش
نوشابه ها میدانستند
ما از کجا آمدیم....

تصمیمم
خاموشیست
مثل فانوس روی طاقچه،
در اصل تاریکند
روشنایی ها،
مخدر بود
نور
تَوَهمیست دستخوش مصرف اکسیژن،
چگونه درک میکنی
فرو رفته ام
در اعماق تاریکی
اینجا زمان نیست،
من و فانوس
و هزاران سال نوری
فاص...

میخواستم بروم
دنبال بهانه ای در شعرهایم
بگردم
اما وقتی نباشی
یک پای شاعری ام
لنگ است.

انگار
به دنیا آمده
تا همه چیز را درک کند
توی دلش
غوغاست
از هجوم احساس ها،
وقتی
سنگین میشود فضای دلهره هاش
تنها پناهش
شعرهاست
شاعرها
همیشه بدهکارند
یک شعر عاشقانه
به خودشان....