ایستاده و نگاه میکند
تردیدش را بین ثانیه ها
وقتی قرار است
رأس ساعت همیشگی
یک صدا تمام مغزش را احاطه کند،
تیک تاک ها
عددها
زندگی چرخ دنده ای،
ساعت
جای زمان تکرار را نشان میدهد
و آدمها
تکراری ترین اتفاق...

بغض ام
سپید است.

این من نیستم،
من سالهاست خودم را
به مقصد تو ترک کرده ام،
سفری نامعلوم
محیطی ناشناخته،
من دلیل تمام
بلیط های یک طرفهء جهانم....

افسوس خوردم
و بعد
یک نخ آه کشیدم،
وقتی
بشقاب لبریز افسوس
و سیگارم
پُر از آه بود،
ما گرسنه ی افسوسهائیم.

حاضرم
بارها بمیرم
و دوباره زنده شوم
اگر تناسخ
یعنی بودنت.