زندگی شعر بلندی نیست
یک«هایکو»ست
چتر دلشوره ی باران نبود
ابرِ کم حرف،هم صحبت رنگین کمان نبود
گلِ سرخ را دعوت کنید
منزوی باغزلش کافی نیست
«با احترام به استاد منزوی»
فاضله هاشمی غزل...

کوه می‌گفت:
تیشه ی جناب فرهاد
گم شده است.
غوره بامبیز دعوا میکرد
شیرین زن مردم شده است
فاضله هاشمی غزل

نگاه می‌کنی
صبح میشود
خورشید
از افق چشمایت طلوع میکند
شب را بیخواب نکن
فاضله هاشمی غزل

کودکی هایم گذشت
هنوز نمیدانم
حضانت عروسک هایی را که
سر به بالین آغوشم نگذاشته اند
چه کسی به عهده گرفته است؟
آسمان زیر گامهایمان
نفس نمی‌کشد
سرمان سقف را
پاره کرده است
آرزو ها زیر فرش جا ماندند
کاش پا...

حرف تو که می شود
واژه ها
در دهانم میمانند
آخر چگونه بگویم؟
«یادت بخیر سردار»
فاضله هاشمی غزل