طعم قهوه

«طعم قهوه»
بدون خوردن قهوه میتوانم خانم نویسنده باشم نه روزبه ام نه معین را میشناسم قهوه راهم ندیده ام امامیدانم سلیقه ی آدمها بهتر شده است و بیشتر قلم به دست شده اند البته واضح تر بگویم گوشی به دست.
اگر بخواهم این نظر را داشته باشم که داوری نوشته های حوزه ی ادبیات بیشتر سلیقه ای ست برخی قبول نمی‌کنند اگر میخواهید به حوزه هنر بیابید بهتر است نازک و نارنجی نباشید و پوستتان کلفت باشد و مثل گردو دست‌هایتان را سیاه نکند‌ چون ممکن است سیاهی به روزگارتان بزند و نتوانید درستش کنید
سیاه شدن ناحیه ی سر هم خالی از اشکال نیست
به نظر‌ می‌رسد چیدن چند کلمه کنار هم کار ساده ای باشد اما کلمه ها از کجا می آیند پیاده اند یا سوار بر تاکسی شاید ماشین بهتری داشته باشند گز کردن مستلزم بلد بودن شگرد های آشپزی است
نظر شما چیست؟
شاید خیلی عجیب نباشد هنوز نمیدانم قهوه چه طعمی دارد ممکن است طعم های مختلفی داشته باشد و روزبه تمام طعم ها را امتحان کرده باشد و به این نتیجه رسیده باشد آقای نویسنده باید قهوه بنوشد نوع قهوه مشخص نیست قهوه بدون شکر لذت بخش تراست نوشته های بدون ایراد قندهای دل هستند باید مواظب مقدار شیرینی دریافتی بود
مهم نیست‌ چقدر قدرتمند هستید از زورتان برای نوشتن استفاده نکنید هرگز در ذهنم ثبت نشده است امروز یا فردا میخواهم بنویسم با این وجود نوشتن اتفاق افتاده است و من وقتی بهتر نوشته ام که کلمات را به زنجیر نکشیده ام
ننوشتن نگران کننده نیست اما خوب نوشتن کمی ترس دارد و زندگی بی هراس بی معنی است ومعنای نوشتن نویسنده بودن نیست
یادتان باشد کارهای بسیاری برای انجام دادن وجود دارد پریدن روی شاخه ها بدون احتمال سقوط غیر ممکن است

فاضله هاشمی غزل