بی تو جانا این جسم من جانی ندارد
زخم ها بر پیکرش جاری و درمانی ندارد

بی تو جانا روز و شب دیگر جدا نیست
روز من همچون شب تاری که پایانی ندارد

بی تو جانا دین چه شد عقبی کجا رفت
دل شده کافر به عالم، دی...

ساقی آن باده ناب ازلی را پیش آر که کند بیخودم از خویش و غریب از وطنم
من همه هیچ شوم پیش حضور محبوب. او همه هست شود در دل و جان و سخنم
شبنم رحمانی ...

جای انسان کاش باران می‌شدیم
غرق بخشش غرق احسان می‌شدیم

کینه‌ها را می‌زدودیم از جهان
درد هر دردمند درمان می‌شدیم

آشتی می‌دادیم آسمان را با زمین
هرچه فرقت بود پایان می‌شدیم

محو می‌کردیم مرزها از اس...

مژده دیدار یار جان به روانم دمید
روح صفایی گرفت تا که شنید این نوید

رقص کنان من شدم تا به در کوی او
گاه به سر گه به پا گاه دلم می‌کشید

ظلمت شام وجود محو بشد پیش او
نور جمالش به تن چون مه کامل دمید
...

قسمت به فراق است و جدایی چه توان گفت
ماییم و نوای بی نوایی چه توان گفت

یارم چه خطا دید که از کوی وفا رفت
رفت و منم و درد جدایی چه توان گفت

در فرقت او اشک نریزم که ز اشکم
صد سیل خروشد چو بلایی چه ...