"گلبرگ های بنفش"
بی امان صدای باران
مرا به سینه ات می فشارد، آفتاب!
می اندیشم که تو را دوست دارم
می وزم به خود و
بر می خیزم از دشت،
بافه ای از گلبرگ های بنفش شده ام
در گیسوانی
بند به ساقه.
شاعر: م...
"آستران بنفش"
آفتاب را اینگونه
به صد هزار آبگینه زیبایی
بر تل مرطوب برگ
و چهره بر دریدن آستران بنفش
باور دارم.
همیشه ی تو برقرار
حتا چنین دور!
که از عمق جان
صدای دیگرات
به گوش می رسد.
با توام
ساقه ی...
"واپسین کوچ"
به کمی تماشا
باز می دیدم تو را،
حیرتی دگر
و لختی آفریده شدن.
که بر می داشتی از اندیشه ام
رایحه ی بنفشه گی
همچون خیال پرندگان
در واپسین کوچ.
می دیدم ات
که نرفته ام از بیشه ی آفتاب و
رویا...
"بند ساقه ها"
که فاصله ام تا تو
در بند ساقه هاست.
که در تن ام اکنون
پرنده ای جوانه زده
که به هیچ زبانی
طلوع نمی کند!
شاعر: مرضیه رشیدپور(کیمیا)...
" نفس تازه"
از من
که بنفشه ای رونده ام، روی کاغذ
کاری بر نمی آمد
می باید از ته دل
به یاد می آوردم
آفتاب را!
ریشه که می گستراندم در تو!
ساقه ها پیدا می شد
و شعر
از برگی به برگ دیگر
نفس تازه می کرد!
...
تبلیغات
