"وطن"
که در پس هر برگی
رگی جوانه می زد،
که ساقه ها
شده بودند، استخوان هایم،
که سفرهای به تو
پیش می افتاد
در گوشت و پوست ام.
وطن!
با تو سخن می گویم
ای آفتاب!
شاعر: مرضیه رشیدپور(کیمیا)...
"شکفتن"
حرف های تو
گل کرد
لب هایم شکفت!
شاعر: مرضیه رشیدپور(کیمیا)
کاریکلماتور
"فاصله"
و تو
چون این فاصله را بر می داری
جهان به قدر بنفشه ای
می تابد به من.
و چون به میان برگ ها می رسم
بغل باز کرده
آفتاب!
شاعر: مرضیه رشیدپور(کیمیا)...
"می توانستی آفتاب"
می توانستی طوفان کنی
و هر بار که با برگی قدم بر می داشتم
از ساق هایم بزنی بیرون.
می توانستی آفتاب!
صورت ات را بچسبانی به من
من که هزار گونه دوست داشتن
ریشه داشتم در تو!
شاعر: مرضی...
"جهان تازه "
تو جهان تازه ای
وقتی که در خود زیسته ام،
تو از راه رسیده ای
که گل ها را به نظاره بنشینی
و من، بنفشه ای
که خودش را
به آفتاب معرفی کرد!
شاعر: مرضیه رشیدپور(کیمیا)...
تبلیغات
