پای حضورِ هیچ کس در میان نبود
من پابه پای خود همه جا را قدم زدم

دلگیر و در هجوم هیاهویِ بی کسی
خود را درونِ این همه احساس هم زدم

من‌‌ حل شدم در عمق خیابانِ روبه رو
من محو میشدم که تو را جست و جو کنم...

تو را از دست دادم گرم بودمو نفهمیدم
میانِ بغض هایت با غروری سرد خندیدم

تنِ تو کشورِ اشغالی دشمن شد و من
همان سربازبی غیرت ،ک با دشمن نجنگیدم
...

مثالِ توده ای که برداشته ام از سینه
چقدر جای تو روی پیکر من درد می کند

تیر می کشی در عصب های زنده ام
مرگ اما میان زندگی ام درد می کند

سعی کردم فراموشت کنم اما
آنجا که در مغز من نشسته ای در...

بی انصافی ست

" تو " شب ها واژه می شوی ،

بغض می شوی ،

اشک می شوی ،

شعر می شوی ،

و من روز ها

پُزِ شاعر بودن می دهم .
...

قهوه ات را که نوشیدی
ساده نگذر
به ته فنجانت نگاهی بینداز
شاید جسدِ نیمه جانِ شاعرت را دیدی ...