بوسه های باران
خنده های گل
زمزمه آمدنت
در میعادگاه عشق
جانی منقش می شود
من به رقص آمده‌ام
چون چمن با نسیمی
در بهشت ای خدا
...
می بینم شکوفتنت را
می بینم آمدنت را‌...

...

گفتی مصرع گم شده در شعر توام
کاش می دانستی
یک دیوان به دنبال تو شعر سروده ام...!

پیشکش شانه هایت سرم داده‌ام
تا که نام من بردی جان داده‌ام
نیست در جهان چیزی برای تماشا
دل به تماشای روی ماهت داده‌ام ...

قاصدکم خبر بده بی خبر خویشم
در پی تو هر طرف دربه در خویشم

در میان هیاهوی شهر
فریاد سکوتم را تو شنیدی
تار و پود سینه ام را می شکافم
تا ببینی ...
در حوالی قلبم
موج خون های در رگم
زمزمه سرود عشق را
سر می دهند برایت......