وسعت هر درد ما بی منتهای
غربت ما شاهد این مدعاست
بوی کافور و گلاب و عطر یاس
کی رسد اینجا چو بر ما بنده است!
از یوز های دلاور این سرزمین،
این دشت..
یکی مانده و او هم..
نگران نسل رو به انقراض آدم بود!
آی...
جد اساطیری من؛ فرهاد
برخیز..
تیشه ات را بردار
باغ های آبادی،
همه جا خشکیده!
از دل هر کوهی
چشمه ای جاری کن
چشمه ای از عشق
یک نفس آزادی
یاری ام کن استاد؛
دفتر اشعارم
رو به نقصان رفته!
تیشه ات را ...
از دل کوچک من
تا سر کوچهٔ تو،
قدم آهسته
طبل رسوایی من
همه جا پیچیده !
مردم، اینجا
همه خوابند!
قدم آهسته آهسته..
تبلیغات
