معجزه ای معشوق
ای خالق من
بی تو چه بزرگ است غم تنهایی من
باتو بهار می شود تمام لحظه های ناب من
ای خالق من
بعد نم نم پرمهر باران
چتر دلم را به سوی تو باز می کنم
ای خالق من
در لحظات سخت بی قراری زندگی ...

ریزگردها

در اوایل قرن در نیمه ای بهار
به تماشای آسمان پوشبده از گرد و غبار
در کنار پنجره ای دل نشسته ام غمگین بار
در گوش زمان باد و باران را فرا خواندم صد بار
تا بیایند و قدری از درد زمین را تسکین د...

درد بی امان

در رگ هایم دردها دارم
در سینه حسرت ها دارم
_درد مرا ذره ذره سوزاند
باد خاکسترم به دوردستها برد
_به کی باید گفت کی تمام میشود این درد بی درمان...


آوینا_شهبازی...

آرامش حقیقی

ای کاش
کل فصل ها بهاری می گشت
خزان و اندوه ها فراری می گشت
بی درد از غم و غصه ای دنیا
دلت برای همیشه آرامش حقیقی می گشت

آوینا شهبازی...

باران شسته است دردهای زمین را
باد برده است غم های دیرین را
آسمان به دوردستها برد گرد و غبارها را
همه چیز آرام و رنگین است
دل ها غرق آرامش
امروز روز شاد ماست
ای دل بنواز نغمه امید را

آوینا شهبازی...