تو فقط کافی ست بگذری
از حرف هایی که زده ام
از جایی که منتظرت هستم

همه جا تاریک شد؛ کرم شب‌تاب خزید!

کجایی؟
تا که شب هایم ببینی
کجایی؟
تا گل عمرم بچینی
کجایی؟
تا بگی غمخوار دردی
کجایی؟
ای که احساسی که دارم، باورت نیست
کجایی؟
تو اکنون بین مایی؟
یا که در افسانه ها دل می بری؟
کجایی؟
ای که بی تو ساحل عمر...

من در این ساعت ها،
می کشم دردی را که تو در حادثه عشق
دچارم کردی
تو کجایی ای دوست
قلب من ترسیده
منتظر در ساحل
تو چرا دریایی؟...

آن لحظه که دستان تو را حس کردم
قطره های باران،
در دشت های گونه ام غلتیدند
در زمان آن ورتر
که نگاهت به آنها افتاد،
گل های دلم روییدند
رنگ سرخ آنها،
گونه ام را تر کرد
تو که لبخند زدی،
همگی خشکیدند
که تو...