روز های دراز بی سلامت چی کنم
دل دور است ز تو دنیا را چی کنم
دیر است ز تو نه سلام دیدم نه کلام
آن کلام بی سلام و با ریایت چی کنم...

روزی به خیالم دنیا وداع کردم
خود را در جمع بی جسم بجا دیدم
پرسیدم ز جمع گفتم کجاست اینجا
گفت خواب بودی تا حال بیدار شدیی آدم
گفتم بیدارم این آخر راهم نیست
گفت این همان راز است این جارا پایان نیست...

هم راز دلم فقد تو بودی ای یار
بیگانه چطور راز دلم می‌داند

من گر افغان ویرانم
به هر جا زار گریانم

ز گنجم بی‌خبر هستم
به یک تنگه گروگانم

من از مامم فراریم
به هر کشور به زاریم

نه آبرو ماند نه عزت
ولی افغان دیرینم...

بی تو ای جان جهان ام بی تغیر است
بی تو هر خواب خیال ام بی تعبیر است