من او را دوست دارم ایها الناس
برایش جان نثارم ایهاالناس
بود اهل همین اطراف یارم
گلم باغم انارم ایها الناس
بود زیبای زیبایان عالم
از او دست بر ندارم ایها الناس
فلک مارا زهمدیگر جدا کرد
زدوری بی قرارم...

بهار بود و توبودی
درخت سنجد بود
بهار بود و چه بویی
 درخت سنجد داشت
بهار رفت و تو رفتی
 درخت سنجد ماند
کنون که پاییز است
درخت سنجدمان
گوشواره ها به خود دارد
به رنگ نارنجی
درون میوه ی سنجد
سفید چون...

من اهل دلم  اهل گلم  اهل بهارم
براهل ستم اهل درم دل نسپارم
من عاشق سرسبزی وزیبایی وپاکی
از اهل دروغ اهل دغل ،دزد کنارم
پاییز بهاری است که عاشق شده باشد
دیوانه ی پاییز پر از نقش و نگارم
برف آمده باشد م...

چشم خونبار مرابین ومرا هیچ مگو

گوش کن حرف مرا صبرنما هیچ مگو

شمع من باش که پروانه ی نورت باشم

آتشم زن بکشم بهر خدا هیچ مگو

حبه ای از لب قندت بده تا خوش بمکم

به ..... و ...... و بقیه رفقا هیچ مگو
...

دلم سوزد به حال پیر آن شهر
چه زیبا بود خال پیر آن شهر
مرا هم پیر کردید ای جوانان
به سر بندم شال پیر آن شهر