برای یار دیرین ، دختر باران و بهار

که قربانی کووید شد



شیرین سخن بود و دهانش بوی گل می داد

اندیشه اش زیبا جهانش بوی گل می داد

گل بود و گل می گفت و گل می ریخت در دامان

سرتا به پا گل بود و جانش بو...

در چشمهای خسته من رقص خواب بود

اندیشه های رهگذرم در شتاب بود



دل از ترانه های زمینی خبر نداشت

در شعر آسمانی من عشق ناب بود



آن شب کنار برکه عرفان قرار داشت

آنجا که روشن از اثر ماهتاب بود



...

شاعری در خمار یک گل ماند

تــا ابــد بــر مــزار بلبـــل مانـد


دسـته دسـته به بـاغ گل رویـیــد

او ولی در فــراق ســــنبل مانــد


شـــد بهـاران و بـس خــزان آمد

باز دروصف زلف و کاکل ماند


دسـ...

دلم با می قـــــراری دارد امشب
ســـــرم با باده کاری دارد امشب

میـــان میکـده در جمع مســــتان
دل مســـــتم کناری دار...