تنهایی گاهی از انسان
یک زورق می سازد
نشسته بر امواج سرگردان
گاهی مرا به یاد آر
مرا و دریایی که در آن
غوطه ور هستم......
سرخوشانه می خرامم در خیالت ماه من
عاشقانه می بنوش از ساغر دستان من
من و جام شراب و مستی و رندی و رسوایی
باده ای داده ای دستم که تا معراج می بالم
یادت عطر دل انگیزیست که
بر تن شعر من می پیچد
و رویت مهتاب زیبایست که
رخوت هستی ام را
به نوازش می گیرد
نامت شعله ایست که
وجودم را می سوزاند
تو را فریاد می زنم
با نجابتی که
آسمان را خوار می کند
خوش...
وقتی که نگاهم می کنی
گل سرخی در دلم می روید
وقتی باران بوسه ات می بارد
گلی وحشی است
وقتی که نبض عشق می زند
ساقه ای پیچنده است
نگاه کن!
گلی پژمرده است
بی باغبانی که تویی...
...
تبلیغات
