الا ای صاحب جانان
بزن سازی ز عشق بازان

همی خوانند و عشق بازند
که تو هم جانی و جانان

بیا تا پر کنم دفتر ز مشقت
و آن جانم دهم بیرون ز نقشت

من آن دیوانه ام در وادی تو
که مجنونی شده در باب حشرت

تقدیم به شما خوانندگان گرامی...

سعدیا ما را مرید کوی توست
قبله ی صوفی تباران سوی توست

دل نمیخواهد بگیرد زان دوا
آن دوای درد ما این روی توست

تقدیم به پادشاه سخن حضرت شیخ اجل سعدی شیرازی...

کاشکی این غم هجران به پایانش رسد
وین زمان بی قراری ها به پایانش رسد

ما را ارزانی این خاک پای او کنید
در شبی این دوری یارم به پایانش رسد...

همی اندر گلان سروم تو باشی
به ری جامانده ام مروم تو باشی

در این دار جهان همدم ندارم
به این آشفته دل مرهم تو باشی

تقدیم به پیشگاه تمام عاشقان این کره ی خاکی...