کاش آمدنت را به من می گفتی :
آنگاه برگ های خزان را زیر پایت فرش می کردم
کاش بهم می گفتی :
فاصله ی آمدن و رفتنت را
کاش می شد حرف دلت را فهمید
کاش حرف دلت را بی مُحابا بهم می گفتی
کاش دوست دارم را بهم م...

من و تو بهم پیوستیم
پیوندی ناگسستنی
مثل دو تا بال
پرنده شدیم
و نترسیدیم
از پرواز

زندگی گاه ابر بهاری ست
به ذوق عشق که خنده ها بر لب تو جاری ست
گاه در آن نم نم باران بهار
خواهیم دید
گاه فرصت شمردن ندهد بر دیدن یار
زندگی گاه پنجره رو به تجلی باز است
این فرصت را غنیمت بشمار
دلت را شا...

چنان لذت بخش است
وقتی که تو مرا
عاشقانه صدا می زنی
و من محو می شوم در نگاه تو
و
دوست دارم
را بسیار تکرار کن
تا زمانی که
تو از آن من شوی...

تو سپیده صبح کدام دیاری
صبح قبل از طلوع آفتاب
چشم هایم را که باز می کنم،
تو را می بینم
و وقتی تو را می بینم،
با خنده هایت،
زندگی
عاشقانه آغاز می شود ......