<<گرمای ماندگار>>

در شهر، قصر هست ولی ماندگار نیست
بعد از تو ارگ با عللی ماندگار نیست

وقتی دلِ زمین بشود پاره با غمت
هرگونه سازه، بر گسلی ماندگار نیست

دیگر طلا ! شبیهِ تو پیدا نمی‌شود
د...

<<گنبدِ کبود>>

از شهر، رفته دود پس‌از رعد و برقِ ما
" نَم" دوده را زدود پس‌از رعد و برق ما

از بوسِ پُر صدای من و برقِ چشمِ تو
باران گرفته‌‌ بود پس‌از رعد و برقِ ما

در بسترِ لبانِ تو شبن...

<<جزیرهٔ دلتنگی>>

مَردی که بوده لایقِ دلتنگ بودنت
وارد شده به قایقِ دلتنگ بودنت

بر آب در خیالِ خودم خسته می‌روم
از غرب، سمتِ مشرقِ دلتنگ بودنت

با خَلقِ غصّه‌ات چه کنم تا تویی مرا
با قه...

<<مرغِ عشق>>

برو جایی که دل، چشم‌انتظارت می‌نشیند
همان جسمی که با روحش کنارت می‌نشیند

اگر پاییز هستی یا زمستان حکمتِ اوست
بخواه‌آن را که نزدِ بی‌بهارت می‌نشیند

اگر بادی، خوشا هر آدمی با...

<<خطوطِ ذوق>>

بجز تو پیشِ همه‌کس منم کر از هر شعر
منم تو را شنوا ای فراتر از هر شعر !

چه خوش که قرض کنم بالی‌از سپید و غزل
که می‌شود بپرم تا " تو" با پَر از هر شعر

هوای طبعِ تو باران بر...