با بوسه ای عطا کن جَنّاتِ این جهان را
آن حسِّ بهجت افزای آغوشِ مهربان را
حوری و حوضِ کوثر، تقدیمِ مفتِ مفتی
زان لب عطا بفرما، صهبایِ اَرغوان را
هرگز نمی فروشم، لعلِ لبی که نقد است
به وعده های...

خوبست، مرا خام سَر وُ خسته نمودی
در پشتِ دَرم کردی وُ در را نگشودی
وقتی که تماماً به تو دادم همه ی هوش
آنرا تو به یک چشمکِ دلچسب ربودی
بیگانه شدی با منِ دل خسته و بی کس
حتّا، تکه ای خاکِ دل اَم را ...

کِی بندهِ زور وُ زَر وُ تزویر، نبود
از ترس به یک لقمهِ نان سیر نبود؟
آزاده سخن گفت وُ، در آزادی بمُرد
دندانِ دل اَش، در طَمَعی گیر نبود؟ مقصود ...

قامت اَم خم شد زِ سردیِّ زمانه
عمرِ من طی شد نشد گرم آشیانه
جمله ها، جمله پر از الفاظِ تلخند
نیست در کامِ کسی شور و ترانه
مِهرها جمله به سردی می گرایند
سایه افکنده به سر، عُذر و بهانه
روزگاران تنگ وُ...

تنهایی را بسیار دوست دارم
آغوشِ او، به رویم باز است
چون خودش غرقِ نیاز است