رفتی که تورا دمشق فریاد کند
روزان وشبان عشق فریاد کند
ماندیم وهزارخاطره،بوی علف
ای عشق!بگو که عشق فریاد کند...!

از جنگ چشمان تو سالم برنمی‌گردم
سردار بی‌فتحی که بی تو وارث دردم
در سرزمینم یک نفر حتی شبیهت نیست
بیهوده در مردم به دنبال تو می‌گردم
پشتم به تو بوده ؛نه اینکه در گریزم من!!
حس کرده بودم که تو کوهی!تکی...

مریم تو چراغ آسمانی هستی
روشنگر راه زندگانی هستی
آرام‌تر از باد بهاری و نسیم
خوبی و نماد مهربانی هستی

تک شاعری که سر زد از او خنده‌های عشق
اینک فتاده روی زمین زیر پای عشق
دستم زهوش رفته کنون درخطاب تو
دستم بگیر و زنده بکن با صدای عشق...

آن لحظه ی ماندنی‌تر از نور تویی
وان غنچه ی بشکفته شب کور تویی
برخیز وجهان را ز شگفتی پر کن
آن شعله ی کوه مادری،تور،تویی

بستا پورحفیظ...