پیش چشمم جایی ست
زمینش همه آبی ست
آسمانش ابری ست
و در اینجا درختی ست
که از آبی دریای بزرگ ،
سر برافراشته است
بر بلندی هایش
تا افق ها پیدا ست

می نشینم به لب شاخ بلند
دیده ام خیره به اعماق افق
منتظر...

می چرخم و می رقصم و مِی می نوشم
تا بچرخد آن فلک
دور گردونش دو روزی بر مراد من نگشت
تا برقصد عشق من
گوشه چشمش نگاه بر من نکرد حتی یکم
تا بنوشد جام زهر
آنکه دستانش گرفت و ول نکرد...