گاهی این ذهن پر از خاطره ی تب دار است
گاهی حتی نفس پنجره پر تکرار است
باید از خاطره ی شهر دوباره رد شد
با دو چشمی که به یاد رخ تو نم دار است...

می روم!!!
دورترین نقطه ز دنیای شما
می روم؛
که نپرسید: « چرا؟ »
می روم؛
که قضاوت نشوم در دلتان
می روووووم؛
بی چمدان، هیچ نشان

می روم!!!
که نبینم؛
روی پر حیله و تزویر شما
شهرتان، شهر دو رنگیست
و من ب...