ریشه های درد را باران نمی شوید ولی
اشکهای درد را از دیده پنهان میکند

نَفَسَم را نَفَست بُرد به تاراج ولی
چو بیایی به بَرَم ، باز نَفَس میگیرم

حال مرا با چشمانت ،ازچشمانم بپرس
چشمها هرگز دروغ نمی گویند

درد دارد به خدا،باعث دردت بشود
آنکه بیمار تو بود و،تو دوایش بودی

گر بوسه بارانت کنم ، باران بشویَد بوسه را
خواهم بشویَم صورتت ، کِی بوسه بارانت کنم ؟

لوران