خواستم دل بکنم آه دلم بند نشد
برکه بودم تو شدی ماه دلم بند نشد

یک قدم فاصله تا یوسف مصری شدن است
چه کنم من ته این چاه دلم بند نشد

عقل گفته است بر این جاده ی گمراه مرو
عشق ای جاده ی گمراه دلم بند نشد...

پناه می برم از غم به دختری که خیالی است
به گیسوان پریشان دلبری که خیالی است

درون یک شب وحشی نشسته ام که بگویم
دوباره درد دلم را به خواهری که خیالی است

مدام وعده ی وصل تو می دهد حافظ
چقدر زجر کشیدم ز...

مثل همان رسمم که نااهلم ولی بابم...

به حق این شب زیبا به حق هر قسمی
خدا کند که برایم همیشگی باشی

به هر طرف بروی در دلم نمایانی
شبیه ماهی قرمز درون شیشه تنگ