بی رنگ و بی وقت تعلقی ندارد باد بی مکان
ریشه ام در خاک دستانم در آسمان پوست انداخته ام
صدای جاده زمان در کنار تو ای کاش ، تماشا
گل های شبدر جور دیگر باید دید لاله ی قرمز
گُل تنهایی فواره ی اساطیر با ترسی شفاف