پنجره ی باز
بالش و فرش و کتاب
هوای خنک

به آرامی رفت
رود به پایش افتاد
سنگ او را می زد

بادبادک شدم
ساکن خانه بودم
مسافر شدم

رنگ سرخ در دست
پای بدون جوراب
آبی خنک

ظرف چینی که شکست
مادر از خواب پرید
پسرک هیچ نگفت
خواهرش جیغ کشید
تا بخواهند که کاری بکنند
پدر از راه رسید
پسرک هیچ نگفت
پدرش آه کشید
پسرک خواست که حرفی بزند
اشک بر گونه چکید
پسرک هیچ نگفت
پدرش گفت که ...