صبحِ من خیر شود وقتی که؛
تو سلامت باشی
پس صدایِ نَفَسِ نابت را؛
بِدَمان در گوشم
تا که عشقت اِی جان؛
بِبَرَد از هوشم....

تا که داد دستم؛
سیبِ هوس
گاز زدم؛
کِرمو بود!

ای تنِ تو معبدِ هر ترانه ای
برایم از ایوانِ نگاهت شعر بخوان

تو نباشی، شعرهایم بی کَس است
هر چه گویم، مهملاتی بیش نیست
شورِ شعرم از تو می گیرد نشان
پس بتابان نورِ خود را بی امان...

گفتی که می خواهم تو را
گفتی و تو زیرَش زدی
یک روز معشوقه ت بُدَم
یک روزِ دیگر، دیگری!
یک روز ابرِ بارشی
یک روز چترِ خواهشی
جانِ دلم آخر بگو
مستی تو یا مجنون وشی؟!
...