قدم می زدند در کوچه هایِ دنجِ اشعار،
به هنگامه ی همآغوشی انگشت ها؛
"تو را به خاطرِ دوست داشتن، دوست می دارم!"

باردارِ دلتنگی ست؛
ابرِ نگاهِ من
چتر از برایِ چه؟!
ر‌َه توشه بَردار

۱. گاه وصل است
و
گاه هجر
گاهشمارِ درد؛
از زایشگاه
تا آرامگاه!
***
۲. گاه وصل است
و
گاه هجر
گاه هایِ ممتدِ دردناکِ
از زایشگاه به آرامگاه!

...

سایه؛
وام دارِ پناهِ تو است.
معنیِ عشق هم؛
نگاهِ تو است.

من؛
نه ابرم که ببارم
نه کویرِ خشک و تشنه
پیچکم من
پیچکی که غرقِ رویا،
مست و شیدا،
از تَنِ عشق؛
رفته بالا