در چشم بهار، مثل روحا رقصان
با نغمه عشق همچو گلها خندان

باران که بشوید این زمستانها را
پر می شود از ندای او دلهامان...

امسـال نیـامد کَمَـکی زود بهـار؟
هر سـال که پر نـاز و ادا بود بهـار!

از «آذر» و «دی» منتظرت بود که تا
«اسفـند» برای تـو کند دود بهـار
...

بر عکس من او در هیجان غرق نبود
چشمش که مرا دید پر از برق نبود

من اهل بخیه بودم او عضو بسیج
کاش این همه بین من و او فرق نبود
...

آدم که نباید بدهد رأی سفید
پیروز مبادا بشود رأی سفید

با برف سپیدی که به یزد آمده است
انگار خدا نیز دهد رأی سفید
...

از روز ازل عاشق یکتای تو بود
یک عمر گرفتار معمای تو بود

چشمش به اناری ملس افتاد خدا
نزدیک که شد دید که لب های تو بود
...