از شرابـــــِ صــدقِ چشمـــانم
قطره یـــی نوش کن؛
تا جـــانِ دیده ی مرا
چشیـــده ، بینـــا شــوی

++++++++++++++++++++++++++++
بیـا تا بلنــدای آسمـان سایبـانم باش...

برسیاقِ عدم
قلم نمی زنم ....
من از محنت رفتن به جلای ماندن رسیدم

در خلوتگهِ عشـــق
پاکدلی ؛
دلبرانه ترین کرشمه است


*****************************
هبوط عشق
مرا از آدم جدا کرد

*****************************

تو را به چکامه یی از عشـــــــق می ستایم ؛
...

به دنیـــایِ سکوتـــــ ِ من اگر می آیـی
با دو صــد تدبیـــر گــذر کن ؛
تنهـــاییم را گــر بر نمی تـــابی
از این معبــــد گــــذر کن !!


+++++++++++++++++++++++++++++++++
پاییــز را پــاس می...

حصــری استــــ
بر این عالــم
دانستــه چه نـادانـــم!!
گـر دیــده به جــان یابــم
زیــن نکتـه ی نورانــی
از بنــد گریــزانـــم


++++++++++++++++++++++++

طنیــن صدای سکوتتـــــ
همچـــون...