لیلایی و دیریست که من بادیه گردم
با خیل رقیبان همه جا گرم نبردم

گه زائر کوی تو به صد شوق و تمنا
گه در هوس جرعه ای از باده ی دردم

ازخون دلم راه کشیدم که بیایی
عالم همه دانند که در عشق ت...

حق من نیست چنین پای دلم لنگ شود

راه دیدار تو با خون جگر رنگ شود



حق من نیست به وقت طرب و شور و نوا

ساز وصل تو به هر پرده بد آهنگ شود



باورم نیست که در مهلکه ی دلشدگان

عنبر زلف ت...

ما وارث آزادگی کرببلاییم
بیگانه ی هرذلت وتسلیم وجفاییم

بر آتش افروخته ی کینه خلیلیم
هرگمشده ای را به ره راست دلیلیم

در هر نفسی زائر سجاده ی طوریم
از نیل پُراز حیله همه مست عبوریم

گر بیم هل...

رنگ سرخی که به آن چهره برافروخته ام

یا غباری که به گیسوی خود اندوخته ام

خستگی های لبی را که ترک خورده زآه

تیر مژگان و زبانی که به غم دوخته ام

جامه بغض قدیمی که گلو کرده به تن...

زده ام فال که بر کام شکر می بارد و دوباره به دلم شوق دگر می بارد
خواجه فرمود که گمگشته به کنعان آید و شب تار مرا باز سحر می بارد
زده ام فال ولی دست ودلم می لرزد گ...