باهم شتابان پله ها را فتح می کردیم
مثل همیشه مترو لبریز از مسافرها
دستان تو محکم به دور شانه های من
تا دور باشم از نگاه هیز عابرها

آن روزانگاری دلم دلشوره باران بود

از لابه لای ازدحام گیج آدمها
خس...

در خواب آیا دیده‌ای کابوس دوزخ را؟
تا پای جان رفتن به استقبال مسلخ را؟

با پای خسته تا ته این ناکجا آباد
تنهای تنها گشته ای فرسخ به فرسخ را؟

مانند من هرگز نبودی تا که بشناسی
اجبار حس ِزندگی در عمق بر...

با لشگر غم حسابمان افتاده است
در دست شب انقلابمان افتاده است
عادت شده اینهمه عذاب انگاری
آب از سر آسیابمان افتاده ست

#مریم_ناظمی
...

شانه‌ی مردانه‌ات تلقین باور می‌دهد
از دل ویرانه، جغد ترس را پر می‌دهد

چشم‌هایت، چشم‌هایت، چشم‌هایت، چشم‌هات
چشم‌هایت کار دست شاعر آخر می‌دهد

با خیالت سرخوشم هر لحظه، امّا مهربان
در کنارت زندگی یک حا...

بخند سهم تو از خنده‌ی جهان کم نیست
بخند نیمه ی غمگین من، زمان کم نیست

پرنده باش و بپر از حقارت دنیا
بپر که حوصله ی سقف آسمان کم نیست

برای باقی عمرت شتاب کمتر کن
کمی صبور بمان وقت امتحان کم نیست

...