امشب از دست تو سر مستِ شرابی دگرم
عطشی سوخته و تشنه‌یِ آبی دگرم

مستیم نیست از آن رهزنِ رنگینِ خِرَد
سرخوش و مُنفعِل از باده‌یِ نابی دگرم

گرمی عشق چو از سینه به رخسار رسید...

بردی ز دیده‌ خوابم ای راحت روانم
مپسند جام خونین ریزی به دیدگانم

کردی به قامت جان شولای عشق‌بازی
سوزانْد یار دیرین تا مغز استخوانم

ما را به خلوت حُزن افتاده می‌پسندی
باز آی تا ببینی پژمرده ...

غمی به نازک دل آشیانه می‌گیرد
شرر ز سِرِّ سویدا زبانه می‌گیرد

نفس نفس ز کلامم حدیث محنت و جور
دوباره زمزمه‌یِ جاوِدانه می‌گیرد

بیا که آینه‌یِ بی ...

تا ‌ که ایزد به فلک گنبدِ مینا می‌کرد
با سر انگشت هنر وِلوِله بر پا می‌کرد

سوزشِ شمع پسندید و غمِ پروانه
قدرِ هر ذرّه به تقسیم هویدا می‌کرد

راحت ِ ابرِ سپید و ...

مژده چون می‌وَزد از جانب فردوس برین
در بهاران نَفس ِ قُدسِ ملائک به زمین

جامه‌ی ِ سبزه کُند بر بدن گُلشن و باغ
نقشه‌یِ اطلسی و لاله به تن ، فروردین

می‌نگارد قلمِ مهر ...